Maar iets bedenken om te vertellen is ook altijd weer lastig. Soms heb ik superveel inspiratie om te gaan bloggen en soms ook niet. En als ik het wel heb, ga ik alsnog niet bloggen dus dan blijft het nutteloos.
Mijn bedoeling was om nu een heel maatschappelijk verantwoorde blog te schrijven over groen zijn, maar zelf ben ik ook niet heel erg groen. Ik heb wel twee boodschappentassen en ik weiger oko altijd plastic tasjes in winkels, maar daar blijft het vaak bij. Verder ben ik een vervuilende persoon met weinig respect voor de aardbol lijkt wel. Ik produceer een gigantische berg vuilnis, verbruik onwaarschijnlijk veel grondstoffen; mijn hele omgeving werkt me tegen.
Een paar jaar geleden, toen ik nog in de vierde zat, zag ik op een dag dat ik ziek was en de hele dag in bed lag een programma op nederland 3. Uiteraard was het bij omroep Llink, onze eigen maatschappelijk verantwoorde programmamaker. Dat programma ging over het cradle2cradle concept. Om een lang verhaal kort te maken; deze filosofie sprak mij heel erg aan, en het idee liet me maar niet los dus op een dag besloot ik op het internet het boek te bestellen. Een week later lag het op de deurmat. Ik heb het nog steeds niet uit.
Dit schetst heel mooi hoe ik over het groene leven denk. Ik doe mn best en ik wil het ook heel graag goed doen, maar het lukt gewoon niet. Onze maatschappij is dusdanig ingericht dat wat we ook proberen te doen om zo groen mogelijk te leven, externe omstandigheden ons altijd zullen tegenwerken. Alles is verpakt in plastic of een ander natuuronvriendelijk product, en alles is op onecologische wijze geproduceerd. alles. alles. alles.
Vanochtend keek ik weereens het Kunstuur op nederland 1, en daar ging het bij het architectuur gedeelte ook weer over groen bouwen. Het gaat er altijd over groen bouwen. Maar het gaat nooit over dezelfde manier van groen bouwen. Er zijn dus genoeg kansen en manier en ideen aanwezig om groen te bouwen, en de technologie is er zeker ook. Waarom gebeurd het dan niet? Waarom rijzen er steeds meer lelijke uniforme woonwijken uit de grond, die nog eens milieuonvriendelijk zijn ook? De materialen die er gebruikt worden bij het bouwen zijn niet alleen milieuonvriendlijk, ze zijn ook mensonvriendelijk. En daarbovenop nog lelijk ook.
Waar het op neerkomt is dat ik heel graag de bewuste beslissing zou maken om groen te leven maar dat het eigenlijk gewoon niet kan. Ik zou hier ook graag goede argumenten voor willen geven, maar die kan ik eigenlijk niet goed verwoorden zonder een geweldig lang verhaal op te hangen. En daar heb ik op het moment even geen zin in. Ik beloof dat als ik weer thuisthuis ben dat ik dan het boek weer oppak en het uitlees en een samenhangende geweldige blog maak over wat er allemaal mis is met onze manier van consumeren en produceren. Inclusief links!
In de tussentijd ga ik verder met mijn boycot tegen plastic zakjes. En hierbij een oproep aan iedereen om hetzelfde te doen! Succes!
